دانلود آهنگ سرکوب از یاس از موزیک دونی

متن آهنگ سرکوب از یاس

کار طولانیه حوصله کن پر کار بودن به خیلی چیزا بستگی داره
مهم ترینش انگیزه است وقتی به اینده فک کنی کم کار میشی

ببین رپ یک اسب وحشیه که سوارکار نداره
نمیتونه کسی ازش تو ایران مایه حلال وار دراره
تا جایی که هنرمند هیچ فرقی با یه خلافکار نداره
پس هرکی سر میز ما اومد بگو که قرارداد نیاره
اینه که تا قسط ها زیاد شد کم کم ورسها کم شد
از اون طرف چه جرم هایی که با یه امضا حل شد
یعنی که سلیقه طرف همیشه دخیل وسط
همینه تحمیل نظر نتیجه تخریبه اثره
ولی وقتی که از سرت آب بگذره کلا
میگی بهتره خودم تکلیف رو یک سره کنم
تا اینجا عمرم رو ضرر کردم هزینه ش هم میدم
من که تا همینجا اومدم پس بقیش هم میرم
منی که از اعتماد بی جا هنوز آبستنم
ولی در نهایت میدونم این رو که باعث منم
دیدم اون ها که با خنده جلو میان ناکس ترن
در آخر دیدم متکی به مشتی خاکسترم

فهمیدم فقط پدر مادر میگه پسرم دخترم
بقیه که این اسم رو ببرن مفت برن
دخترم با ولم کن حرکت کاملا فوله
یارو علنی میخواد با چشم تو رو حامله ت کنه
میگه تو پسرمی قدمت رو چشممه
میبینی پاش برسه حاضره گردنت رو بشکنه
هر کی می خواد شیکمت رو سفره کنه
تا به خودت بیای اون دورها یک نقطه شده
من دیوونه میرم بیرون ولی عاقل میرم خونه
دیگه هیچی نمیتونه من رو غافل گیرم کنه
حتی اون که با شخصیت با یک صدای سلامت
میگه دارم میرم فلان جا کرایه ندارم
میگی کمک کنم ازبقیه خواهش نکنه
فردا میبینی همونجا است یارو کارش همونه
اینه که شک از تو خیابونو کوچه میاد
و مغز تبدیل میشه به هوشه سیاه

این جا بچه تمرین میبینه با یه لحن محکم
اول از همه یاد میگیره اون بیرون همه گرگن
میفهمه فقط خودش رو ببینه بقیه همه نوکر
و بالاخره شک به آدم ها درون ذات بچه گل کرد
تو اون سن آرزوهاش مثه ناموسشه ولی
نابودی آرزو ها میشه آموزش بعدی
یعنی آینده هات بت تحمیل شدن
بذار منظورم رو یک جوره دیگه تکمیل کنم
یادمه بچه بودم تو جمع یکی صدام کرد
بزرگه جمع بود یکم نگام کرد
بم گفت میخوای چیکاره شی بش گفتم فضانورد
گفت پول رو زمینه دنبالش تو فضا نگرد
تو درسات رو قبول شو فضا مضا پیشکشت
با 2 تا جمله میخواست آرزوهام هیچ بشه
میخواستم که آب شم برم زیر زمین
الان هم زیر زمینم وقتی خوردم از همه لگد
حداقل اینجا هیشکی من رو مسخره
اونی که رو نداشت تو داشت ولی میدونست چشه
مدام با خودش گفت از این بدترم می تونست بشه

هر چی بود گذشت فقط جایه زخمش موند
می نویسم و می نویسم و هی بالا میره گردش خون
روزی رو میبینم جوری حالم خوبه که چسبیدم به سقف
اون روز اگه من رو دیدی فقط بگو حقش بود
البته شاید فکر بکنی که موزیک شغله منه
ولی نه موزیک یک عشق که توم شعله وره
ولی در واقع اینروزا هدفام توی بیراه اسیره
سن که میره بالا میفهمی بی مایه فطیره
اسم امروز هست فردا نه میگین چرا
خب فردا از ما بهترون میان ما میریم کنار
نمه نمه دور و برت خالی میکنن میبینی میپیچن
پس الان آینده رو میسازم میگیری چی میگم

یک وقتی میرسه پیر و چروکیده شی
خط های صورتت راه مرگ رو کروکی کشید
میخوام اون روز کناره دریا باشم کف پام رو
بذارم تو آب تماشا کنم نوه هام رو
تو ساحل باهاشون بازی میکنم گل میخورم
بعد خسته میشم رو ماسه ها شل میکنم
باد خیام میره بالا به یاد ایام
یک حال کمیاب یک حس عجیب داره جریان
تو رگام با این رویا سرگرمم فقط
ولی حقیقت بم گفت برگردم عقب
انگار یک تکون یک زمین لرزه
من رو دوباره برگردوند به همین لحظه

به من راه چاه رو یاد دادن نه راه و چاه رو
افتادیم تو چاه و همون جا رو آب و جارو
کشیدم کی میتونست بره جلو بهتر از من
این ها که اسم بردی همه مثه پسره منن
ببینم این ها زمان شروع ما کجا بودن
حالا تیکه میندازن واسه ما شاه غلام شدن
این ها تو وانه حموم خونشون ناخدا بودن
حالا دم در آوردن واسه ماناقلا شدن
این همه سال کار رو بینم کی دید
این ها میخوان بگم این زیرزمین این هم کلید
میکروفون تو دست تو یعنی اتم دسته داعش
پس بهتره این کلید بمونه دسته صاحبش

نظره تو خود جوشه سالم نیست بو میده کد روشه
من رو نقد نکن از خودتون مایه بذارین
صد تومنی پاره های لای هزاری
همین مونده این ها برام تز بدن
فقط بهت این رو لای پرانتز بگم
ما خیلی کارها کردیم نگفتیم که ریا نشه
این روزها قضاوت هر کی از رو قیافشه
واسه من این قصه ها عادیه
همه قاضی شدن این استعداد ذاتیه
اگه بری میگن فرار کرد وطن فروش
اگه بمونی هم میگن یارو اطلاعاتیه

زنده باد حاشیه تو مغزش چی هاست یارو
آدم حساب کار دستش میاد
کار درست رو میکنی میگن قصدش ریا است
کاری هم نکنی میگن قلبش سیاه است
من کارم غمگینه چون بارم سنگینه
کمبود گذشته هام فقط با رپ تامینه
وقتی زوار زندگیم داره راحت در میره
تو اون لحظه است که خودکارم با کاغذ ورمیره
من رپ نکردم رو شکم سیری
واسه کل کل و بچه بازی یکم پیریم
که اونم قابل احترامه حاصله استعداده
چون حرفه خاصی توش نیست فاقد اعتباره

با رپ می شه در جنگ تاخت
با رپ میشه فرهنگ ساخت
با رپ میشه رویا رو نشون داد
با رپ با کلمه میشه دنیا رو تکون داد
مطمین باش من این واژه ها رو
واسه وزن و قافیه به هم دیگه وصل نکردم
من این واژه ها رو بالا آوردم
از حقیقت تلخی که هضم نکردم

از روزگار میگذرم
نشونه میگیرم و تویه خال میزنم
گذشته ها رو مثه پوست مار میکنم
صدام رو از تو شهر و خونه هاش میشنوم موندگار میشوم

ذهنم جوونه ولی مخ پیره
چشمم ازدید زدن زنه لخت سیره
وقتی که صبح تا شب مثه جغد خیره
به دفتری که ورق هاش داره به چخ میره
خب دیگه پف زیر جفت دیده هام
یعنی استرس بیخوابی و قفل ایده هامو
باید جمع کنم و بریزم به کل زیره پام
و تهش باید برم بی نتیجه مفت زیره خاک

افت خیز ما به قلمه نوک تیز یاس
همه تویه خیابون هاییم با کلی نقاب
اونی که روبروته و داره گل میگه باهات
روی همه چیت دقیقه حتی کلیه هات
صبح میشه بازکه البته صبح نیست وسطه ظهره
وقت میره واسه خالی کردن عقده
نشستی به تماشای رفتنه عمرت
عقربه تنده راه مصرف قرصه

توی کله جایه مغز معدن سربه
جایگزین آب شده شربته سرفه
نون تو خون تو خونه شده برکته سفره
هنر واسه هنرمندا مدرک جرمه
تش فقط ازت میمونه دفتر کهنه
کفه زمین بشینی درحسرت قله
تو بحث منطقی همیشه مغلط برده
اصله حرف رو فقط جنگو اسلحه گفته

از روزگار میگذرم
نشونه میگیرم و توی خال میزنم
گذشته ها رو مثه پوست مار می کنم
صدامو از تو شهر و خونه های میهنم میشنوم
از روزگار می گذرم
نشونه می گیرم و توی خال میزنم
گذشته ها رو مثل پوست مار میکنم
صدامو از تو شهر و خونه هاش می شنوم
موندگار می شوم

کاراکتره اصلی اول تا آخر داستانت منم
کارات شنیده شدن تنها دلیله بازتابت منم
تو هیچی نداری بگی سوژه کاغذ آ چهارت منم
تو مهره نیستی اگه باشی باز هم آچارت منم
با یه عطسه فیدی یه مغز چرکی لنگ بیتی
یه متلکی وسط یک بحث جدی
البته مهم نیست که ببیننت به دیده چی
واسه ت مهم اینه که تو فقط شنیده شی

بحث من یه خطر جدیه که پیش رومونه
نفوذ یک جنون که می کنه ریشه تو جونت
سکوته مرگباری که حس میشه تو خونه
وقتی هم خون تو شیشه است هم شیشه تو خونه
این ها رو دیدیم بعد میریم میگیم که دشمن زبونه
ببین دشمن زبونه چون که مک فقط لفظیم
تو عمل فقط به ترکوندن هم کمر بستیم
و طبق عادت سبب اصلی یعنی بغل دستی
میخوای به هر بهونه شده بهش بپری
چرا که فک می کنی تو ازهمه فرشته تری
تمامه تصورت از این سرزمین یک جهنمه
اینه که میخوای یک راست بری تو بهشت برین

می گی باید برم اینجا دیگه کلا پوسیده
این جا پر از یاس اونجا پر از امیده
ببین وقتی غذای گندیده لایه مبل مونده باشه
هر جا نقل مکان کنی باز هم خونت بو میده
آزادی آرامش این ها حرف نمادین خودته
ولی خصلت هایی تو ما نهادینه شده که
هر جا بریم با ما است یه فاز عجیب و غریب
تضاد شدید بین سنته قدیم و جدید

وقتی میری اون جا اونا این جا غارشون رو کندن
حتی توی تحریم به ما بارشون رو پک پک
به ما فروختن و خیلی ساده قالمون رو کندن
و حالشون رو کردن خ*شونو تک تک

تمومه واژه هامو نوشتم تو خلوتم
الان تو گوشت نیستم من در اصل تو کلّتم
فک زدم و میرم جلو همین خط رو
تو می خوای سلیقت رو بشنوی یاحقیقت رو
این ها می گن سرکوب کنم حرفام رو بریزم تو خودم
ولی نه من حقیقتو کشیدم رو خودم
می گن اون ها که اصل زحمت رو کشیدن نخودن
راه که باز شد بعد بقیه بشینن بخورن

نه این جوری راه نداره تو رو نمیدونم
ولی من راه بی نتیجه رو شروع نمیکنم
من از سرکوبه رویاهایه خودم سکو ساختم
دیگه چاقو تو رویایه بقیه فرو نمیکنم