دانلود آهنگ مسافر از معین از موزیک دونی

متن آهنگ مسافر از معین

تا کی جفا کشم ز تو ای بی وفا برو بگذاشتم به مدعیان این مدعا برو
دشمن نکرد آنچه تو کردی به دوستی بیگانه هم نکرد برو ای آشنا برو
امید صلح نیست دگر نیست نیست منشین منشین برو برو برو ای بی وفا برو

هر یار اهل نیرنگ هر دوست اهل حیله با پشت خورده خنجر موندم تو این قبیله

راه تو برو مسافر برگشتنت عذابه من تشنه لب تکیدم آب این طرف گل ابه
از دورها چه زیباست امواج ابی عشق اما دریغو افسوس چون میرسی سراب
هر یار اهل نیرنگ هر دوست اهل حیله با پشت خورده خنجر موندم تو این قبیله
نشنیده ام من از تو یک حرف از صداقت افسانه های دل را بردم به سوی ظلمت
زهر است در دله جان ریزی چو باده در کام گویند نوش و در دل صدها هزار دشنام

راه تو برو مسافر برگشتنت عذابه من تشنه لب تکیدم آب این طرف گل ابه
از دورها چه زیباست امواج ابی عشق اما دریغو افسوس چون میرسی سراب
هر یار اهل نیرنگ هر دوست اهل حیله با پشت خورده خنجر موندم تو این قبیله
جاده دروغ نمیگه فریاده از رهاییست برای پای خسته پیغام اشنایست
کناره خط جاده هر سایبون یه طاقه یه سر پناه امن تصویری از اتاقه

دل و دین و عقل و هوشم همه رو به اب دادی ز کدام باده ساقی به منه خراب دادی
دل عالمی ز جا شد چو نقاب بر گشودی دو جهان به هم بر امد چو به زلف تاب دادی
همه کس نسیب دارد ز نشاط و شادی اما به منه غریب مسکین غمه بی حساب دادی

روم به جای دگر دل دهم به یار دگر هوای یار دگر دارم دیار دگر
به دیگری دهم این دل که خار کرده توست چرا که عاشق نو دارد اعتبار دگر
خبر دهید به صیاد ما که ما رفتیم به فکر صید دگر بشد و شکار دگر

جانا به غریبستان تا چند ز چه میمانی بازا از ان غربت تا چند پریشانی
صد نامه فرستادم صد راه نشان دادم یا نامه نمیخوانی یا راه نمیدانی
بازآ که در آن محبس قدر تو نداند کس با سنگ دلان منشین تو گوهر این کانی

اگر خواهم غم دل با تو گويم جا نميابم اگر جايي شود پيدا تو را تنها نميابم
اگر جايي كنم پيدا و هم تنها تو را يابم ز شادي دست و پا گم ميكنم خود را نميابم

از شعله عشق هر چه افروخته نیست با او سر سوزنی دلم دوخته نیست
گر سوخته دل نعی ز ما دور که ما اتش به دلی زنیم کوه سوخته نیست

راه تو برو مسافر برگشتنت عذابه من تشنه لب تکیدم آب این طرف گل ابه
از دورها چه زیباست امواج ابی عشق اما دریغو افسوس چون میرسی سراب
هر یار اهل نیرنگ هر دوست اهل حیله با پشت خورده خنجر موندم تو این قبیله
نشنیده ام من از تو یک حرف از صداقت افسانه های دل را بردم به سوی ظلمت
زهر است در دله جان ریزی چو باده در کام گویند نوش و در دل صدها هزار دشنام